تأثیر فاصله کاشت بر ویژگی های کمی و کیفی درختان صنوبر تبریزی (populus nigra l.)

در این پژوهش، تأثیر فاصله کاشت بر ویژگی­های کمی و کیفی سه توده دست کاشت صنوبر تبریزی در سه فاصله کاشت 1×5/1، نامنظم ×5/1 و 1×3 متر در پردیس نازلو دانشگاه ارومیه بررسی شد. برای این کار، در هر توده، یک قطعه 2500 مترمربعی انتخاب و قطر برابر­سینه و ارتفاع درختان، اندازه­گیری شد و مشخصه­های کیفی آن­ها در پنج گروه سالم، تاج شکستگی، تنه شکستگی، خمیدگی تنه و خشک­شدگی بررسی شد. برای محاسبه ضرایب شکل طبیعی و مصنوعی، 30 اصله درخت در هر توده به­صورت تصادفی انتخاب، قطع و قطر در فاصله­های 1/0، 3/0، 5/0، 7/0 و 9/0 متر طول درختان بریده­شده اندازه­گیری شد. همچنین، برای بررسی رابطه بین پهنای دوایر سالیانه و فاصله کاشت، یک دیسک در ارتفاع 15-10 سانتی­متری از کنده هر درخت تهیه شد. در این بررسی حجم درختان با کمک سه نوع ضریب شکل 5/0، طبیعی و مصنوعی محاسبه شد. نتایج نشان ­داد که بیشترین میانگین قطر برابر­سینه و ارتفاع درختان به ترتیب مربوط به دو توده با فاصله کاشت 1×3 متر و 1×5/1 متر بوده است (5 درصد=α). همچنین میانگین حجم در فاصله کاشت نامنظم به­طور معنی­داری (5 درصد=α) کمتر از دو توده دیگر بود. بین میانگین حجم ­محاسبه شده در هر سه توده با سه روش حجم­یابی در سطح 5 درصد اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. همچنین حدود نیمی از درختان خمیده و بیشترین تعداد تنه­های شکسته در توده با فاصله کاشت 5/1×1 متر مشاهده شد.